فرازهایی از وصیتنامه شهید والامقام؛ بهمن بیرانوند ، جان فدا کردن در راه ولایت فقیه را هدف خود بدانید - مینی ست

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، در فراز هایی از این وصیت نامه این شهید آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

با درود فراوان بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی و با سلام بر تمامی رزمندگان جبهه های حق علیه باطل و با سلام بر روح پرشکوه شهیدان از صدر اسلام تا به امروز و با آرزوی پیروزی برای رزمندگان اسلام و آزادی اسرای ما از چنگال مزدوران آمریکایی.

این جانب بهمن بیرانوند در حالت سلامت کامل با روحیه ای مملو از عشق به الله در تاریخ 1362/01/26 وصیت نامه خود را نوشته و به توضیح زیر می باشد.

ابتدا از پدر و مادرم و برادرانم و خواهرم و پدربزرگ هایم و مادربزرگ هایم و عموهایم و دائی هایم و تمام دوستان و آشنایان خواهشمندم که اگر از من ناراحتی دارید که من می دانم آن قدر در میان شما خوب و از خود گذشته نبودم که از من ناراحتی نداشته باشید، ولی خواهشی که از شما دارم این است که مرا حلال کنید و هر وقت که به یاد من افتادید برای من فاتحه بخوانید و آرزوی بخشش گناهانم را از خداوند الرحمن خواهان شوید. از مادرم خواهشمندم که برای من گریه نکند بلکه برای مظلومیت و غریبی امام حسین (ع) گریه کند و از پدرم خواهشمندم که به آشیخ علی گودرزی بگویند که نماز مرا بخواند و از شما خواهشمندم که اگر بدن من قابل دفن کردن بود مرا در بهشت شهدای بروجرد (دنیا آباد) در جوار دیگر برادرانم دفن کنید.

وصیتی به برادران رزمنده ام و ملت دلیر و قهرمان پرور ایران زمین دارم. برادر و خواهر روز خواری و روز از خود و خدا بیگانه بودن را به یاد آوریم روزی که همچون حیوانی پست غرق در لذت های نفسانی بودیم و همچون حیوانی بی شعور در جامعه ای که رهبر آن از طایفه شیاطین بود زندگی می کردیم البته بهتر است بگویم که هر روزی که می گذشت و نسل های تازه ای پای به جامعه می نهادند آن ها در همان روز های اول انسانیت خود را از دست می دادند و در حقیقت حیات معنوی آن ها سرانجام پیدا می کرد و همچون حیوانی بی شعور در دنیای مادیات عمر خود را سپری می کردند و در همان اوایل زندگی را ترک گفته و از لحاظ معنوی می مرد البته بایستی متذکر شوم که این حرف ها را که گفتم گروه خاصی نیز بودند که این صفت ها را نداشتند؛ و در همان موقع که ما در جهل و گمراهی بودیم اینان از مقربان درگاه خداوند بودند و روزبه روز در باب معنوی پیشرفت های فراوان داشتند. خوب برادر و خواهر درد های گذشته را بازگو کردم حال قدر و ارزش این انقلاب را بهتر بدانیم و بیشتر درباره این انقلاب فکر کنیم و فداکاری کنیم.

همانطوریکه قبلاً خیلی فداکاری نموده ایم پس بیشتر فداکاری کنیم و به تزکیه نفس بپردازیم تا همچون گذشته نباشیم که به لطف خداوند الرحمن امروز مانند گذشته نیستیم بلکه خیلی فرق نموده ایم تا جایی که جوانان ما با آن همه فساد این قدر الآن پیشرفت نموده اند که آقا امام زمان را می بینند و آقا به دعا توسل آن ها می آید و آن ها را در شب حمله کمک و پرستاری می نماید تا اینجا پیشرفت نموده ایم پس شکرگزار خداوند الرحمن باشیم که این همه نعمت را به ما مردم ایران عنایت فرمود و ما را از جهل و گمراهی نجات داد.

به عنوان دومین وصیتم از شما مردم قهرمان و مسلمان ایران خواهشمندم که اطاعت از ولایت فقیه را واجب بدانید و جان فدا کردن در این راه را هدف خود بدانید هرگز از کمبود چیزی شکایت نکنید به یاد جان دادن رزمنده ها بیفتید که چطور غریبانه جان می دهند.

از همه آن هایی که مرا می شناسند یا مرا دوست می دانند از آن ها می خواهم که راهم را نیز دوست داشته باشند و تا مرز شهادت کوشا باشند. یار و یاور امام باشید و هرگز از امام امت دست نکشید وقتی که نام امام را گفتند سه بار با صدای بلند صلوات بفرستید، زیرا شیاطین از گفتن صلوات شما ضربه می خورد. در سرانجام بگذارید بگویم به جان امام قسم در زندگی تنها آرزویی که داشتم پاسدار شدن بود و شهادت و چه زیباست جنگیدن و شهید شدن در میدان نبرد حق علیه باطل به رهبری امام امت.

از شما خواهشمندم که روی قبر من این جمله را بنویسید فدایی امام بود و خون سرخ را به مرگ سیاه ترجیح داد. خداوند یار و یاورتان باد.

دعای همیشگی از یادتان نرود