قاتلان قفس؛ خشن ترین مبارزان تاریخ UFC

به گزارش مینی ست، خبرنگاران: هزاران مبارز برای رسیدن به پیروزی و به اراده خود وارد قفس فلزی مسابقات یو اف سی (UFC) شده اند که هر کدام مهارت های خارق العاده و سبک مبارزه خاص خود را داشته اند. اما همانطور که همواره در این مسابقات می بینیم، تمام مبارزان سبک یکسانی ندارند به خصوص زمانی که پای خشونت در مبارزه و نابودی حریف در درون قفس به میان می آید.

قاتلان قفس؛ خشن ترین مبارزان تاریخ UFC

اگر چه تمامی مبارزان این مسابقات به شکل خود ترسناک و خطرناک هستند، اما تعداد اندکی از آنان خشونت را بهتر و شدیدتر از دیگران در میدان مبارزه به نمایش می گذارند.

نه تنها این مبارزان با ضربات خاص و مهلک خود کار حریفانشان را تمام می کنند بلکه عادت دارند که دست هایشان را به خون حریف آلوده کنند و آنقدر او را مورد حمله قرار می دهند که حریف چاره ای جز تسلیم شدن قاطع در برابر آن ها نداشته باشد. اگر چه تعداد چنین مبارزانی در دنیای یو اف سی کم نیست، اما ما در این مطلب تعداد این قاتلان درون قفس را به 10 نفر کاهش داده ایم، مبارزانی که پس از هر مبارزه خود بخشی از روح حریف نگون بختشان را با خود می برند.

10. چاک لیدل

اگر در طول دهه 2000 از هواداران و تماشاگران مسابقات یو اف سی بوده باشید بدون شک با چاک لیدل معروف به مرد یخی، استاد ناک اوت کردن در دسته سنگین وزن سبک این رشته آشنا هستید. همه چیز لیدل به یک مبارز هنر های رزمی ترکیبی (MMA) شبیه بود، از لباس هایش تا مو های خاصش به سبک سرخپوستان موهاک و نگاه ترسناکی که به هر یک از رقبای خود در درون قفس مبارزه می انداخت.

اگر چه تمامی جنبه های ظاهری و رفتاری مرد یخی جذاب بود، اما قهرمان سابق یو اف سی بیشتر به خاطر رویکرد خشن و مرگبارش نسبت به رقبا در درون قفس مورد توجه هواداران این سبک مبارزه نهاده شد.

چه زمانی که از مشت هایش استفاده می کرد و چه وقتی که زانو و ساق پایش را به کار می گرفت، تنها هدف لیدل ناک اوت کردن رقیب به بدترین و خشن ترین شکل ممکن بود. علیرغم اینکه وی یک کشتی گیر درجه یک بود، اما از تکنیک ها و توانایی های خود در این رشته برای شکستن دادن رقبایش استفاده نمی کرد.

به جای آن، لیدل از مهارت های کشتی خود برای جلوگیری از کشاندن مبارزه روی زمین توسط رقیبش استفاده می کرد، چیزی که در اکثر موارد رقبایش هنگام مواجهه با ضربات سنگین او سعی در انجامش را داشتند. در میان مبارزات بسیار خشن لیدل، می توان عملکرد او در مقابل تیتو اوریتز در اولین مبارزه در یو اف سی 47 را خشن ترین آن ها دانست.

9. کارلوس کاندیت

وقتی که مبارزی لقب قاتل مادرزاد را به خود می گیرد، می توان سبک مبارزه و خشونت او را متصور شد. از خوش شانسی هواداران دنیای هنر های رزمی ترکیبی، کارلوس کاندیت چیز هایی فراتر از لقب خود برای عرضه داشت و بعضی از خشن ترین مبارزات در تاریخ دسته سبک وزن ویژه (welterweight) بود.

این مبارز اهل آلباکرکی، نیومکزیکو به خاطر سبک تمام اکشن خود در مبارزه همواره سرآمد وزن خود بود. چیزی که این مبارز قهرمان را ترسناک و خطرناک می ساخت این بود که او می توانست از هر زاویه قابل تصوری و در هر لحظه ای به حریف خود حمله کند و همواره نیز همین کار را می کرد.

اگر مبارزه در حالت ایستاده و روی پا باقی می ماند، کاندیت با رگباری از ضربات مشت، لگد، زانو و آرنج حریف خود را درمانده می ساخت. در مسابقات یو اف سی 132، کاندیت توانست مانع از زمینگر شدن خود در مقابل دانگ هیون کیم که یک مبارز کارآمد در فنون جودو بود شده و قبل از وارد کردن ضربه نهایی با یک ضربه زانوی مرگبار، با حملات سنگین خود او را به مرز پذیرفتن شکست کشانده بود.

او روی زمین نیز به همین اندازه خشن و بیرحم بود و به محض اینکه رقیبش اجازه می داد با قفل کردن دست های خود دور گردن و شانه حریف او را وادار به تسلیم می کرد. با این وجود برای دیدن خشونت واقعی کاندیت باید مبارزه او را با روری مک دونالد تماشا کنید.

8. رابی لاولر

علیرغم مبارزه طولانی مدت برای سازمان های دیگر، رابی لاولر توانست جایگاهی برای خود به عنوان یکی از ترسناک ترین مبارزان دسته سبک وزن ویژه یو اف سی دست و پا کند. از سال 2013 تا 2016، لاولر به کابوس مبارزان هم وزن خود تبدیل شده بود.

قهرمان سابق این دسته بعد از مدتی بازنشستگی بار دیگر به قفس مبارزه بازگشته و وقتی که در قفس بسته می گردد بار دیگر همان لبخند ترسناک و خاصش را نثار رقیبانش می نماید. اگر چه او نمایش خاصی ندارد، اما توانایی هایش درون رینگ نابود کننده و تغییر دهنده جهت ماجرا درون رینگ است.

او دست هایی قاتل دارد که نمونه آن را باید در پیروزی هایش با ناک اوت مقابل جاش کوژک، روری مک دونالد و جیک النبرگر دید. وقتی که لاولر ضربات پا را نیز وارد کار می نماید، سبک مبارزه اش ترسناک تر از قبل نیز می گردد.

اگر چه مبارزات اخیر او مانند گذشته نیست، اما سه سال حکومت او بر دسته خود باعث شده که هواداران دنیای یو اف سی هیچگاه خشونت مبارزات این هیولا را فراموش نکنند.

7. دونالد کرونه

بعضی افراد حقیقتاً از مبارزه لذت می برند و دونالد کرونه بدون شک در این دسته قرار می گیرد. البته او نقاط ضعف و خطا هایی دارد که در تمام دوران حرفه ایش باعث عقب نگه داشتنش شده اند. با این وجود، گاوچران درون قفس کاملاً متمرکز بوده و می تواند هر کسی را در دسته سبک وزن از پیش رو بردارد.

در شباهتی آشکار با هم تیمی سابقش، کارلوس کاندیت، کرونه نیز یک مبارز مهاجم سرسخت است که از همه جهت رقیبش را زیر ضربات سهمگین خود قرار می دهد چه در سر پا و چه روی زمین. اما بزرگ ترین تفاوت بین او و کاندیت این است که کرونه سرعت بسیار مرگبارتری دارد که به او یاری نموده حملاتش را ویرانگرتر سازد.

ناک اوت های او در مقابل ادسون باربوزا، الکس هرناندز و جیم میلر به شکل باورنکردنی وحشیانه و ترسناک بودند. با این وجود بهترین عملکرد گاوچران در دسته سبک وزن ویژه در مقابل ریک استوری در یو اف سی 202 در لاس وگاس بود. اگر چه استوری در این مبارزه تمام کوشش خود را باری شکست دادن رقیبش انجام داد، اما این کوشش ها در مقابل توانایی های کیک بوکسینگ کرونه راه به جایی نبرد.

در این مبارزه، گاوچران داستان ترکیبی از فنون را روی استوری پیاده کرد که نه تنها کار استوری را در آن شب تمام کرد بلکه برای همواره به حرفه او در یو اف سی نیز سرانجام داد.

6. ادسون باربوزا

در حالی که ادسون باربوزا، متخصص برزیلی موی تای، نتوانست به اوج وزن سبک وزن یو اف سی دست یابد، اما در طول دوران حرفه ای خود توانست اکثر رقیبانش را از میدان به در کند. او نیز مانند بسیاری از مبارزان شناخته شده و معروف ورزش های رزمی، از جمله حبیب نورماگومدوف، تونی فرگوسن و جاستین گیچی، تمام مبارزان شجاع دسته سبک وزن که جرأت رویارویی با او را داشتند نابود کرد.

اگر چه توانایی های بوکس او برای ناک اوت کردن رقبایش کافی به نظر می رسید، اما این ضربات پای باربوزا بود که باعث ایجاد رعب و وحشت در میان رقبایش می شد.

او یکی از بهترین پا های تاریخ یو اف سی را داشت و به اشکال مختلف از ضربات پای خود برای تمام کردن کار رقبا استفاده می کرد. از ضربه زانوی معروفش در ناک اوت کردن بنیل داریوش تا نابود کردن وحشیانه رافائلو الیویرا تا جایی که دیگر توان ایستادن نداشت، این مبارز 33 ساله مرگبارترین مبارزی بود که می توانستید در سبک وزن با او روبرو شوید.

ترسناک ترین مبارزه او در یو اف سی 142 در برابر تری اتیم رخ داد که پس از یک مبارزه هیجان انگیز و پرکش و قوس با یک ضربه چرخشی پا او را به گوشه رینگ پرتاب کرد.

5. کین ولاسکز

مبارزان سنگین وزن در ام ام ای، همگی قابلیت ها و توانایی های مشترکی دارند. همه آن ها این قدرت را دارند که با یک ضربه مشت ویرانگر حریف را به کف قفس بدوزند، اما نفس کافی برای بیش از یک راند مبارزه را ندارند.

تماشای این غول های خسته در حال تلوتلو خوردن و درماندگی تنها پس از پنج دقیقه مبارزه می تواند بسیار غم انگیز باشد. اما کین ولاسکز از این قاعده مستثنی بود. او نه تنها ضربات مشت سهمگین و مرگباری داشت بلکه از چنان نفسی برخوردار بود که باعث می شد حتی مبارزان سبک وزن نیز به او رشک ببرند.

اگر پیروز به شکست ولاسکز در راند اول نمی شدید، او به یک قطار افسار گسیخته تبدیل می شد که پس از سرعت دریافت دیگر امکان متوقف کردن آن وجود نداشت. نمایش های ترسناکی از این قهرمان سابق یو اف سی وجود دارد که قدرت ویرانگر او در سنگین وزن را به رخ می کشد، از خرد کردن صورت براک لزنار و ایجاد یک زخم بزرگ زیر چشم او تا کاستن از عمر جونیور دوس سانتوس بعد از نابود ساختن وحشیانه او در مبارزه دوم و سومشان.

با این وجود اوج خشونت و قدرت ولاسکز در مبارزه اش با بیگ فوت سیلوا در یو اف سی 146 بود که تنها در 3 و نیم دقیقه، ولاسکو توانست رقیب را به زمین دوخته و با ضربات مشت ممتدش او را درمانده نموده و در ادامه با ضربه آرنج صورت او را له کند که با خونریزی شدید سانتوس همراه بود.

4. جاستین گیچی

وقتی که پای مبارزه ای اکشن، خونریزی و خشونت محض در ام ام ای به میان می آید، مبارزان کمی پیدا می شوند که بهتر از جاستین گیجی باشند. قهرمان چندباره سابق دنیا در سبک وزن تنها 5 مبارزه در یو اف سی انجام داد، اما در همین 5 مسابقه نیز چنان نمایشی از خود ارائه داد که به چهره ای فراموش نشدنی تبدیل شد.

در ابتدای دوران حرفه ای خود، گیچی به خاطر مبارزات بی پروا و ریسکی اش مورد توجه نهاده شده بود. به طور خاص، ضربات سنگین پایش به رقبا و رفته رفته نابود کردن آن ها به ابزاری ویرانگر و موثر برای گیچی تبدیل شده بود. با این وجود، پس از دو باخت درون قفس، گیچی مجبور شد که تغییراتی در سبک مبارزه خود داشته باشد.

اما این تغییرات بدین معنا نبود که از خشونت سبک مبارزه اش کاسته شده باشد. وی به جای تحمل کردن صدمات فراوان تنها برای زدن یک ضربه موثر به حریف، گیجی به سبک مبارزه تدافعی روی آورده بود که در نهایت به خسته کردن و نابود کردن رقبا منتهی می شد.

شاید تماشای هیچ مبارزه ای به اندازه مبارزه گیچی به عنوان مبارزه ای که ذره ای از ضربات حریف ترس نداشته و صدمه دیدن را دوست داشت لذت بخش نباشد.

3. آنتونی جانسون

وقتی که مبارزان به وزنی بالاتر می روند، به ندرت می توانند از همان قدرت سابق خود برای شکست دادن رقبای بزرگ تر و قوی تر استفاده کنند، اما همین موضوع باعث شد که آنتونی جانسون مبارزی متفاوت باشد. او نه تنها یک ناک اوت کننده ترسناک در سبک وزن ویژه بود بلکه در سنگین وزن سبک و سنگین وزن نیز با همان قدرت حریفان خود را خرد می کرد.

او برای رقابت در سبک وزن ویژه به شکلی ترسناک از وزن بدن خود کاست که می توانست تاثیر منفی بزرگی بر توانمندی های او داشته باشد، اما جانسون در همین شرایط نیز توانست یوشیوکی یوشیدا و چارلی برنمن را به شکلی ترسناک ناک اوت کند.

با این وجود وقتی که جانسون به یک دسته بالاتر رفت قدرت اصلی خود را نشان داد و رقبای ترسناکی مانند گلاور تیکسیرا، الکساندر گوستافسون و رایان بیدر را به شکلی تحقیرکننده و ترسناک از پیش رو برداشت. اما بهترین و خشن ترین مبارزه او در این وزن در مقابل یک کشتی گیر با استعداد به نام فیل دیویس بود. دیویس در طول دوران حضورش در یو اف سی بسیار قدرتمند به نظر می رسید و تا قبل از این مبارزه تنها به رشاد ایوانز باخته بود، اما هیولا چنان او را له کرد که کسی تصورش را هم نمی کرد.

اگر چه نفر اول ما در این فهرست خطرناک ترین مبارز سبک وزن تمام تاریخ یو اف سی است، اما تعداد قربانیان جانسون نشان می دهد که او در سنگین وزن بود که قدرت اصلی خود را به همه نشان داد.

2. فرانسیس انگانو

اگر مدتهاست به دنیای بوکس و یو اف سی علاقه دارید بدون شک با رسیدن سریع مایک تایسون به صدر بوکسور های دسته سنگین وزن آشنایید. رقیبی بعد از رقیبی دیگر در مقابل ضربات خرد کننده مشت و حرکات سریع دست هایش تسلیم می شدند و از همه جالب تر اینکه تایسون در مسابقاتی بسیار کوتاه و اکثراً با ناک اوتی مرگبار رقبایش را از پیش رو برمی داشت.

نزدیک ترین معادل تایسون در دنیای هنر های ترکیبی رزمی کسی جیز فرانسیس انگانو، مبارز ویرانگر کامرونی، بود که تمام مبارزات او با سرانجامی ترسناک همراه بود. حتی اگر رقیبی می توانست در برابر مشت های او مقاومت کند نیز در ادامه کارش با یک سابمیشن ترسناک و غیرمنتظره به سرانجام می رسید.

او در درون دست هایش قدرتی شبیه دینامیت داشت که باعث ترسناکی اش شده بود. هر بار که انگانو به حریفانش ضربه مشت وارد می کرد آن ها را بیهوش می ساخت. ضربات مشت او می توانست در کسری از ثانیه به صورت حریف برخورد کنند به طوری که ردیابی آن ها حتی برای تماشاگران نیز سخت باشد، همان ضرباتی که باعث ناک اوت شدن کاین ولاسکز و جونیوز دوس سانتوس شد.

با این وجود برای درک خشونت انگانو باید ناک اوت شدن آلیستایر اوریم در یو اف سی 218 توسط قاتل کامرونی را تماشا کنید که با یکی از دیدنی تری آپرکات های تاریخ ورزش های رزمی رخ داد.

1. جان جونز

اگر چه بیرون از قفس مبارزه هیچ شباهتی به یک مبارز کامل نداشت، اما کار هایی که جان جونز در داخل قفس انجام می داد از بهترین نمونه های مبارزه در دنیای ورزش های رزمی بود. در حالی که هر یک از افراد موجود در این فهرست توانمندی ها و مهارت های مبارزه ای خاص خودش را داشت، هیچ کسی مانند و به اندازه جونز خشونت را به یو اف سی نیاورده است. او از تکنیک های دیوانه کننده خود برای ویران کردن رقبای بسیار باتجربه اش استفاده می کرد.

از ضربات چرخشی آرنج به جمجمه رقبا گرفته تا ماجرای رویارویی اش با براک لزنار، جونز از تمام ظرفیت های خود در میدان مبارزه استفاده می کرد. او بعد از ورود به دنیای ام ام ای در نیو مکزیکو تغییرات زیادی در سبک مبارزه خود ایجاد کرد و برای هر ضربه خود برنامه خاصی داشت.

او برای رقبایش تله می گذاشت، تله هایی خلاقانه که هیچ مبارزی تا آن موقع ندیده بود. برای درک این موضوع کافی است ضربات آرنج و پایش برای چسباندن رقبا به تور های قفس را نگاه کنید تا بدین ترتیب بتواند آن ها را گوشه ای گیر انداخته و ضربات مرگبارش را وارد کند.

منبع: whatculture

منبع: برترین ها
انتشار: 2 آبان 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: miniset.ir شناسه مطلب: 395

به "قاتلان قفس؛ خشن ترین مبارزان تاریخ UFC" امتیاز دهید

1 کاربر به "قاتلان قفس؛ خشن ترین مبارزان تاریخ UFC" امتیاز داده است | 1 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "قاتلان قفس؛ خشن ترین مبارزان تاریخ UFC"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید