آقای مجیدی! مربیگری فقط به کت وشلوار پوشیدن نیست، جهانبخش های تیمت را بشناس!
به گزارش مینی ست، دستاورد اردوی شهریورماه تیم فوتبال امید تنها دو شکست تلخ برابر ازبکستان نبود، بلکه نشان داد می توان کت وشلوار پوشید، سرمربی تیم بود، بهانه تراشید و از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرد.
به گزارش خبرنگاران، فرهاد مجیدی سرمربی تیم فوتبال امید بعد از مدت ها سکوت، گلایه هایش را آغاز کرده که البته بیش از هر چیز بهانه های غیر موجهی در راستای توجیه ناکامی محسوب می شود. با این وجود به نظر می رسد شرایط امروز تیم امید اول از همه جایگاه فرهاد مجیدی یکی از بازیکنان محبوب فوتبال ایران و مربیان بالقوه سال های آینده را تهدید می کند.
تردیدی وجود ندارد که انتخاب مجیدی برای هدایت تیم امید از ابتدا یک تصمیم نادرست بود، فردی با کمترین تجربه ممکن در ابتدای راه مربیگری که تجربه کار در تیم های پایه را نداشته، هرگز روی نیمکت تیم های ملی حضور پیدا نکرده و حتی در رده باشگاهی هم تعداد حضورش به عنوان سرمربی دو رقمی نشده اما یکباره به عنوان سرمربی تیمی انتخاب می شود که در راستا سرانجام دادن به طلسم حضور در المپیک بیشترین فشار ممکن را تحمل می کند.
این تصمیم بیش از هر فرد به ضرر فرهاد مجیدی است. او طبق عرف و قواعد مرسوم می توانست کارش را از یک تیم کوچکتر در سطح لیگ برتر یا حتی تیم های ملی دیگر آغاز کند، مدارج و مدارک عالی مربیگری مثل مدرک مربیگری حرفه ای فوتبال یا همان پرولایسنس را دریافت کند، تجربه و دانش لازم را به دست آورد و بعد از آن به نیمکت تیمی در این سطح برسد.
با این وجود تصمیم نادرست مجیدی در این انتخاب و همین طور تصمیم ناپخته مسئولان فدراسیون فوتبال و کمیته فنی که این مربی جوان را برای هدایت تیم المپیک انتخاب کردند حالا بیش از هر چیز آینده فرهاد را تهدید می کند. در واقع این کمیته فنی فدراسیون فوتبال است که باید در قبال چنین تصمیمی پاسخگو باشد و معیارهای این انتخاب عجیب را برای جامعه فوتبال اعلام کند. اینکه چگونه بدون توجه به ابتدایی ترین و بدیهی ترین شروط لازم برای هدایت تیم المپیک در این شرایط حساس، دست به چنین انتخابی زده شده سؤالی است که هنوز برای آن پاسخی یافت نشده و حتی پیشکسوتان و صاحب نظران فوتبال نیز جوابی برای آن پیدا نمی کنند.
شکست 4 بر یک برابر ازبکستان حتی در دیداری محبت آمیز به این سادگی قابل پذیرش نیست خصوصا در شرایطی که هیچ اثری از پیشرفت در شرایط و موقعیت فعلی تیم المپیک دیده نمی شود و اساسا چه تضمینی وجود دارد که در دور نهایی مسابقات با همین تیم ازبکستان هم گروه نشویم و چنین نتیجه تلخی برابر این تیم یا سایر مدعیان فوتبال آسیا رقم نخورد؟ تکرار چنین نتیجه ای در مسابقات نهایی برابر کره جنوبی، ژاپن، استرالیا یا عربستان چه سرنوشتی برای بازیکنان تیم امید و حتی فرهاد مجیدی سرمربی جوان این تیم رقم می زند؟ از یاد نبرده ایم که پیش از این با چنین تصمیمات نادرستی آینده چه مربیانی به خطر افتاد و اعتبار و سابقه دوران بازیگری چه کسانی در پی یک انتخاب نادرست در دنیای مربیگری زیر سؤال رفت.
مسئله تاسف برانگیز دیگر عدم شناخت کامل مجیدی از بازیکنان تیمش است، مربی جدید و بازیکن سابقی که چند سال پیش در تلویزیون گفته بود علیرضا جهانبخش، بازیکن تیم ملی فوتبال ایران را نمی شناسد، در حال حاضر هم بازیکنان تیم خودش را نشناخته و گفته می شود پُست دقیق بازی برخی بازیکنان را نمی داند.
مجیدی و تیم المپیک هر دو به هوای تازه نیاز دارند، تیم امید باید در این فرصت کوتاه چاره ای برای وضعیت بحرانی موجود بیابد و فرهاد مجیدی به پله ای که سکوی پرتاب او در دنیای مربیگری باشد و گام به گام پیروز به طی مدارج و مراحل این حرفه شود. مجیدی قطعا بهتر از هر کسی می داند که مربیگری فقط به پوشیدن کت و شلوار نیست.
منبع: خبرگزاری تسنیم