اجساد 1700 ساله ای که در دوغاب گچ دفن شده بودند - مینی ست

به گزارش فرادید؛ حالا برای اولین بار دانشمندان دارند از فناوری اسکن سه بعدی استفاده می نمایند تا فهم بهتری از این آیین به دست بیاورند. محققانی از دانشگاه یورک، موزۀ تراست و موسسۀ میراث 360 اخیرا گوری را آنالیز نموده اند که در آن دو فرد بالغ رومی و یک کودک حدود 1700 سال قبل دفن شده بودند.

با توجه به نحوۀ قرار گرفتن افراد در گور محققان فکر می نمایند که این سه نفر یک زوج به همراه فرزندشان بوده اند که همزمان با یکدیگر از جهان رفته اند. بعد از گذشت چندین قرن حالا تنها چیزی که از این افراد به جای مانده، ردی است که از بدن آن ها بر روی قالب های گچی ایجاد شده است. وقتی این قالب های گچی در قرن نوزدهم کشف شدند اثری از اسکلت در آن ها باقی نمانده بود.

مورین کارول، باستان شناس دانشگاه یورک می گوید: جای کلی بدن این سه فرد بر روی گچ به جای مانده است و این را با چشم غیرمسلح می توان دید؛ اما تشخیص اینکه آن ها با چه لباس یا پوششی دفن شده بودند بسیار مشکل است. با این حال مدل سه بعدی می تواند این گونه ابهامات را به شکلی خیره نماینده روشن کند.

(تصویر به دست آمده از اسکن قالب گچی)

گروه محققان بر اساس اسکن صورت گرفته دریافتند که هر کدام از این بدن ها قبل از پوشیده شدن با گچ، در کفن ها و پارچه هایی با جنس و بافت متفاوت پیچیده شده بودند. تحلیل رزین موجود در تابوت نشان می دهد که این پارچه ها از نوعی مرغوب و گران قیمت بوده اند و این دلیلی بر این امر است که این نوع آیین تدفین فقط در خصوص طبقات بالای اجتماع انجام می شده.

کارول می گوید ما خیلی خوش شانس هستیم که این قالب ها را در اختیار داریم، زیرا با استفاده از آن ها می توانیم نوع قرارگیری بدن ها در لحظۀ قالب ریزی را به صورت دقیق تشخیص بدهیم. این چیزی است که از روی اسکلت هایی که در قبر ها یافت می شوند نمی توان تشخیص داد.

علاوه بر این با استفاده از این قالب ها می توانیم از حضور موادی در قبر ها مطلع شویم که در طی زمان اثری از خودشان باقی نمانده است.