فرضیه پیری تلومری چیست؟ کوتاه شدن تلومر، یک علت افسردگی و کاهش حافظه در سالمندان است
به گزارش مینی ست، یک فیوز کوچک و کند به انتهای همه کروموزوم های ما متصل است و با افزایش سن، هر یک از سلول های ما بیشتر و بیشتر دچار ضعف آن به اصطلاح فیوز می شوند.
محققان کره جنوبی نشان داده اند که این فیوز که به تلومر معروف است در سلول های افراد مسن که نسبتاً سالم هستند اما علائم اولیه علائم افسردگی و کاهش عملکرد شناختی مانند کاهش حافظه را دارند، به طور غیرعادی کوتاه می شود.
کارآزمایی تصادفی سازی شده و کنترل شده شواهد بیشتری برای فرضیه پیری تلومر ارائه کرده است، که نشان می دهد همه سلول ها به نقطه ای می رسند که پس از آن که دیگر تقسیسم شدنشان دچار مشکل می شود.
تلومرها اساساً ساعت های مولکولی هستند که وقتی به صفر نزدیک می شوند، کهنسالی زیستی ما هم تشدید پیدا می کند و به نظر می رسد که رو به صفر رفتن آنها با استرس مزمن و احتمالاً افسردگی تسریع می شود.
تلومرها توالی های تکراری DNA هستند که در انتهای کروموزوم ها، روکش های محافظی را تشکیل می دهند. هر بار که سلول تقسیم می شود و تکثیر می شود، تلومرها کمی کوتاه تر می شوند و ویژگی های محافظتی آن ها کاهش می یابد. وقتی تلومرها در نهایت به پایان خود می رسند، تقسیم سلول متوقف می شود.
بر اساس این فرضیه، اگر سیستم بازیافت بدن سلول های با تلومر از دست رفته را پاک نکند، آنها می توانند یک ارتش تشکیل دهند که ممکن است تقریباً در هر جایی از بدن به بیماری منجر می شود.
مطالعات متعدد نشان داده اند که طول تلومرها در افراد مسن تر با اختلالات شناختی و افسردگی همخوانی نزدیکی دارد.
عوارض فیزیکی افسردگی مزمن یا ارتباط آن با التهاب توضیح گر این است که چرا پیری در مغز و تلومرهای برخی از افراد مسن شتاب بیشتری دارد.
تحقیقات تازه از کره جنوبی از این تفسیر حمایت می کند. این کارآزمایی شامل 137 داوطلب بین 60 تا 79 سال بود. در نهایت، کسانی که علائم افسردگی را تجربه کرده و از مسائل شناختی شکایت داشتند، احتمال بیشتری داشت که تلومرهای کوتاه تری داشته باشند.
این تلومرهای کوتاهتر همچنین با افزایش سطح اینترلوکین-6 (IL-6) مرتبط بودند که می تواند به عنوان یک سیتوکین پیش التهابی و همچنین یک میوکین ضد التهابی در خون عمل کند.
التهاب مزمن در سال های اخیر به یکی از مظنونان اصلی بسیاری از بیماری های مرتبط با افزایش سن، از جمله آلزایمر تبدیل شده است.
امروزه، افسردگی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد و با افزایش نشانگرهای التهابی مانند IL-6 با زوال عقل مرتبط است .
اما مکانیسم دقیق ارتباط تلومرهای کوتاهتر با افسردگی، زوال شناختی و سایتوکاین های التهابی نامشخص است .
این فقط یک همبستگی است، و به دانشمندان نمی گوید که علت و معلول کدام است. به احتمال زیاد هر دو بر هم اثر می گذارند.
به عنوان مثال، سلول هایی که تلومرهای کوتاه شده دارند، بیشتر احتمال دارد سیتوکین های التهابی مانند IL-6 ترشح کنند. در همین حال، التهاب مزمن با درجه پایین باعث شتاب گرفتن کوتاهی تلومرها می شود.
این مطالعه در Aging منتشر شده.
منبع: یک پزشک