ظهور مرموز آلرژی های غذایی - مینی ست

به گزارش خبرنگاران به نقل از وکس، آلرژی غذایی در بچه ها و بزرگسالان به طور فزاینده ای به امری متداول تبدیل شده است. وزارت کشاورزی ایالات متحده تخمین می زند که حدود 2 درصد از بزرگسالان و 4 تا 8 درصد از بچه ها از آلرژی غذایی رنج می برند، اما بعضی از دانشمندان فکر می نمایند که این تعداد در سراسر دنیا به 10 درصد می رسد حدود 33 میلیون نفر در ایالات متحده. بعضی حتی آلرژی غذایی را به عنوان یک اپیدمی قلمداد می نمایند.

این شرایط بار سنگینی را برای نظام سلامت و اقتصاد ایجاد می نماید. آلرژی می تواند خطرناک باشد، اما به ندرت کشنده است. سالانه حدود 150 تا 200 نفر در ایالات متحده به علت آلرژی های مرتبط با مواد غذایی جان خود را از دست می دهند. با این وجود، آلرژی سالانه منجر به 30 هزار مراجعه به اورژانس و 2 هزار مورد بستری شدن در بیمارستان می گردد. حتی برای افرادی که از واکنش های جدی اجتناب می ورزند آلرژی های غذایی آنان می توانند عوارض داشته باشند. آنان ممکن است مجبور شوند از ترس آلرژی به یک شام مورد علاقه نه بگویند. مدیریت آلرژی نیز می تواند گران باشد. بین ویزیت پزشک، بستری شدن در بیمارستان، داروها، مراقبت، کاهش بهره وری و وعده های غذایی تخصصی آلرژی های غذایی سالانه نزدیک به 25 میلیارد دلار برای اقتصاد ایالات متحده هزینه دارند.

همه این موارد به بزرگ ترین معمای آلرژی های غذایی اهمیت زیادی می بخشند: چرا موارد ابتلا به آلرژی در حال افزایش هستند؟ چرا تعداد بیشتری از نوزادان و بچه ها نسبت به کلوچه، بستنی، کیک و شیر واکنش بدی نشان می دهند؟ چرا بزرگسالان بیش تری متوجه می شوند که دیگر نمی توانند خرچنگ بخورند؟

آلکیس توگیاس رئیس شعبه آلرژی در انستیتو ملی آلرژی و بیماری های عفونی می گوید: مسلما کلمه غیرقابل شرح در اینجا مناسب است.

چه چیزی آلرژی را به آلرژی تبدیل می نماید؟

با این وجود، در میان این حجم از ابهام دانشمندان یک تعریف دقیق دارند: آلرژی واکنش بیش از حد سیستم ایمنی است که شامل آنتی بادی ای به نام ایمونوگلوبولین E IgE می گردد. این پروتئینی است که برای یاری به سیستم ایمنی به منظور شناسایی و مقابله با مهاجمان فراوری می گردد. زمانی که IgE تهدیدی را پیدا می نماید باعث فراوری هورمونی به نام هیستامین می گردد که سبب گشاد شدن رگ های خونی، ملتهب شدن بافت ها، خارش پوست، سرفه و عطسه می گردد. همه این موارد به امید دور کردن تهدید از بدن هستند.

این سازوکار برای یاری به بدن ما به منظور مقابله با انگل ها و سم تکامل یافته است. با این وجود، گاهی اوقات مواد به ظاهر خوش خیم مانند گرده یا پروتئین بادام زمینی نیز می توانند زنگ خطر را به صدا درآورند. ممکن است سیستم ایمنی به اشتباه تربیت شده باشد یا یک آلرژن ممکن است ساختاری مشابه با چیزی داشته باشد که تهدید نماینده است.

اغلب اوقات آلرژی ها آزار دهنده هستند، اما گاهی اوقات می توانند سیستم ایمنی بدن را به سطوح خطرناکی بالا ببرند. رگ های خونی به قدری گشاد می شوند که باعث کاهش شدید فشار خون خواهند شد. هم چنین، التهاب می تواند راه های هوایی را وادار به متورم شدن سازد که یک شرایط تهدید نماینده زندگی به نام آنافیلاکسی است. برای افراد مبتلا به آلرژی شدید این واکنش می تواند ظرف مدت چند دقیقه مرگبار گردد.

نظریه های پشت افزایش آلرژی های غذایی

چرا نرخ آلرژی غذایی در حال افزایش است؟ چند ایده در این باره وجود دارد. هیچ نظریه واحدی همه چیز را شرح نمی دهد و احتمالا چندین عامل دخیل هستند. در ادامه به فرضیه هایی می پردازیم که دانشمندان در خصوص آلرژی غذایی بیش تر به آن فکر می نمایند:

فرضیه بهداشت

با بهبود بهداشت و نظافت میزان آلرژی غذایی افزایش یافته است. تصور این است که با کمتر شدن میکروب ها و انگل ها برای مقابله سیستم ایمنی شروع به مقابله با چیز های بی ضرر مانند آلرژن ها می نماید. با این وجود، همه میکروب ها در این زمینه به یک میزان مهم نیستند. میکروارگانیسم های خوش خیم و حتی مفیدی وجود دارند که در کنار انسان ها تکامل یافته اند و ممکن است نقش مهمی در تنظیم سیستم ایمنی داشته باشند: به اصطلاح دوستان قدیمی. از آنجایی که مردم زمان بیشتری را در محیط های کاملا ضد عفونی شده می گذرانند کمتر با دوستان قدیمی خود دیدار می نمایند.

شواهد غیر مستقیم برای این امر در سراسر دنیا آشکار هستند. کشور های ثروتمند بالاترین میزان آلرژی را دارند. کشور های در حال توسعه با بهبود استاندارد های زندگی خود شاهد افزایش نرخ آلرژی هستند. در چین، نرخ آلرژی غذایی از 5 درصد در دهه در فاصله سال های 1999 و 2008 به 8 درصد در فاصله سال های 2009 و 2018 میلادی افزایش یافته است. افرادی که از کشور های فقیرتر با نرخ آلرژی پایین به کشور های ثروتمند مهاجرت می نمایند نرخ آلرژی خود را افزایش می دهند و بچه ها شان به زودی آلرژی را تجربه می نمایند. میزان آلرژی در منطقه ها شهری بیش تر از منطقه ها روستایی است نقاطی که مردم زمان بیش تری را در طبیعت می گذرانند.

با این وجود، فرضیه بهداشت همه چیز هایی را که در خصوص آلرژی می بینیم شرح نمی دهد. بهداشت قرن ها در حال بهبود بوده است، اما موارد ابتلا به آلرژی در چند دهه گذشته افزایش یافته است. در کشور های ثروتمند این اقلیت ها و ساکنان کم عایدی هستند که بالاترین میزان آلرژی غذایی را دارند.

زمان قرار گرفتن در معرض آلرژن های غذایی

نوزادان سیستم ایمنی انعطاف پذیری دارند و ماه های ابتدایی زندگی برای تنظیم کردن پاسخ سیستم ایمنی بدن به تهدیدات حیاتی هستند. این دوره زمانی به ویژه برای نوزادانی که سابقه خانوادگی آلرژی غذایی یا یک عامل خطر برای ابتلا به آن مانند اگزما را دارند مهم است.

پیش تر تصور می شد که بچه ها در اوایل دوره زندگی باید از آلرژن های غذایی دور نگه داشته شوند. با این وجود، این تفکر ممکن است اشتباه بوده باشد و حتی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. این موضوع می تواند شرح دهد که چرا میزان آلرژی در 30 سال گذشته نسبت به دهه های قبل بسیار افزایش یافته است. یک مطالعه مهم در سال 2015 به نام LEAP (یادگیری اولیه درباره بادام زمینی) 640 نوزاد مبتلا به عوامل خطر آلرژی را به طور تصادفی انتخاب کرد تا از محصولات بادام زمینی مصرف نمایند یا از آن اجتناب ورزند. نتیجه آنالیز نشان که در بچه ها 5 ساله ای که در دوره نوزادی بادام زمینی نخورده بودند میزان حساسیت به بادام زمینی 13.7 درصد بود در حالی که آن دسته از بچه های که در نوزادی بادام زمینی خورده بودند میزان حساسیت به بادام زمینی 1.9 درصدی را نشان دادند. نتیجه نشان داد که قرار گرفتن در معرض پروتئین بادام زمینی در اوایل زندگی در واقع میزان آلرژی را کاهش می دهد.

در واقع، گفتن این موضوع به والدین که باید نوزادان شان را از مواجهه با آلرژن های غذایی دور نگه دارند اوضاع را بدتر نموده است. علت آن تعیین نیست، اما ممکن است به ایده دیگری مربوط باشد که از آن تحت عنوان در معرض آلرژن قرار گرفتن دوگانه یاد می گردد. آلرژن های غذایی را می توان به وسیله سیستم گوارشی هم چنین به وسیله پوست به ویژه در نوزادانی که اگزما دارند وارد بدن کرد. به نظر می رسد قرار گرفتن در معرض آلرژن به وسیله پوست افراد را حساس می نماید، اما به نظر می رسد مواجهه با آلرژن به وسیله روده پاسخ های آلرژیک را کاهش می دهد. بنابراین، حتی کودکی که بادام زمینی، سویا یا تخم مرغ نمی خورد ممکن است کماکان به وسیله پوست در خانه در معرض آن مواد قرار بگیرد و تعادل شرایط را به سمت آلرژی متمایل سازد.

ژنتیک

به نظر می رسد که بعضی افراد ذاتا بیش تر از دیگران مستعد ابتلا به آلرژی هستند. با این وجود، ریشه های ژنتیکی آلرژی پیچیده هستند، زیرا نزدیک به 100 ژن در آن دخیل می باشند. در میان دوقلو هایی که دست کم یکی از آنان به آلرژی مبتلاست 64 درصد از دوقلو های همسان یا تک تخمکی دوقلو هایی که ژنتیک یکسانی دارند به بادام زمینی آلرژی داشتند در حالی که تنها 7 درصد از دوقلو های دو تخمکی آلرژی مشترک داشتند. حساسیت ژنتیکی هم چنین ممکن است شرح دهد که چرا نرخ بعضی از انواع آلرژی ها در کشور های ثروتمند کاهش می یابد. مانند سایر شرحات ژنتیک همه چیز را در خصوص آلرژی شرح نمی دهد، اما به گفته توگیاس می تواند راه های دیگری را برای جلوگیری از آلرژی روشن کند.

کمبود ویتامین د

بدن انسان با قرار گرفتن در معرض نور خورشید ویتامین د فراوری می نماید اگرچه می توانید آن ویتامین را به وسیله رژیم غذایی خود نیز دریافت کنید. ویتامین د نقش مهمی در تنظیم سیستم ایمنی دارد و با کاهش سطح ویتامین د در بین جوامع مختلف میزان آلرژی غذایی افزایش یافته است. افرادی که در کشور های ثروتمند زمان بیش تری را در داخل خانه می گذرانند نسبت به افرادی که زمان بیش تری را در خارج از خانه می گذرانند در میزان بیش تری به آلرژی غذایی مبتلا هستند. کشور هایی که دورتر از خط استوا هستند نسبت به کشور هایی که در امتداد میانه آفتابی سیاره قرار دارند نرخ آلرژی بالاتری دارند.

این شرحی است که نسبت به سایر نظریه ها کم تر مورد مطالعه قرار گرفته و پژوهشگران در کوشش هستند تا دریابند آیا مکمل های ویتامین د می توانند در کاهش میزان آلرژی نقش داشته باشند یا خیر.

بچه ها نظریه های پشت آلرژی با شروع بزرگسالی

نظریه های بسیاری درباره آلرژی در دوره کودکی مطرح شده، اما در خصوص آلرژی های شروع شده در بزرگسالی مطالعه دشوارتر است و کم تر درباره آن صحبت شده است. در خصوص این که چرا بزرگسالان می توانند ناگهان دچار آلرژی شوند چند شرح وجود دارد. یک شرح آن است که سیستم ایمنی خود فرآیند پیری را طی می نماید و با گذشت زمان کار ضعیف تری در تنظیم خود انجام می دهد. بنابراین، یک فرد بالغ ممکن است به مرور زمان نسبت به یک آلرژن حساس گردد. به گفته توگیاس آلرژی در بزرگسالان ممکن است از استرس های ایمنی مانند عفونت قوی که به نوعی سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار داده و پیامی برای سیستم ایمنی ارسال کند تا شروع به فراوری آنتی بادی های IgE کند در جایی که پیش تر وجود نداشت ایجاد گردد.

افراد مبتلا به آلرژی غذایی لازم نیست رنج ببرند

با وجود این که دانشمندان هنوز درگیر این هستند که چرا میزان آلرژی های غذایی افزایش یافته خبر خوب این است که زندگی با آلرژن ها آسان تر از همواره به نظر می رسد. اولین دستور این است که بفهمید آیا واقعا آلرژی دارید یا خیر. استاندارد طلایی آزمایشی است که به عنوان چالش غذایی شناخته می گردد که در آن میگو، کره بادام زمینی یا املت مشکوک را تحت نظارت پزشک می خورید. آزمایش های پوستی نیز وجود دارد. کشف سازوکار می تواند به شما یاری کند تا بفهمید که آیا باید به طور کامل از مواد غذایی خاص اجتناب ورزید یا می توانید آن را با درمان مدیریت کنید.

از نظر جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آلرژی مواد غذایی بیش تری حاوی هشدار های آلرژی هستند و رستوران های بیش تری از خطرات آلرژی مطلع هستند، اما شرایط هنوز هم می تواند خطرناک باشد. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده نیمی از واکنش های آلرژیک کشنده غذایی ناشی از رستوران ها و سرویس های غذایی هستند.

برای واکنش های شدید ابزار هایی مانند تزریق نماینده اپی نفرین که معمولا با عنوان EpiPen شناخته می گردد می تواند آنافیلاکسی را متوقف کند. بیش از 3 میلیون آمریکایی این انژکتور های اضطراری را در نزدیکی خود نگه می دارند، اما یکی از فراوری نمایندگان به نام Mylan در سالیان اخیر قیمت آن را بیش از 400 درصد افزایش داده است. در خصوص درمان های مداوم دارو هایی وجود دارند که می توانند علائم خفیف آلرژی را کاهش دهند. هم چنین، ایمونوتراپی وجود دارد که در آن بیمار به تدریج تحت نظارت پزشکی در معرض افزایش دوز های آلرژن در طول زمان قرار می گیرد.

در حال حاضر، هیچ راه شناخته شده ای برای درمان قابل اعتماد یک آلرژی وجود ندارد، اما دانشمندان بعضی از سرنخ ها را در اختیار دارند. یکی از بخش های جالب برای پژوهش مجموعه میکرو ارگانیسم هایی هستند که روی پوست، ریه ها و روده زندگی می نمایند چیزی که به عنوان میکروبیوم شناخته می گردد. به گفته توگیاس به نظر می رسد که این یک عنصر مهم در همه آلرژی ها و نه تنها آلرژی های غذایی باشد. دانشمندان امیدوارند با کشف چگونگی تعامل میکروبیوم با آلرژی راهی برای کاهش شدت آلرژی غذایی در دراز مدت ایجاد نمایند.