نگاهی به وضعیت زندان و زندانی در آمریکا - مینی ست

آمریکا در هرسال گزارشی بلندبالا از وضعیت حقوق بشر در کشورهای مختلف منتشر می نماید و جالب اینجاست که در این گزارش ها سالانه همواره نام کشورهایی که با آمریکا مشکل سیاسی دارند به عنوان ناقضان حقوق بشر معرفی می شوند.

روسیه، چین و ایران نام هایی هستند که در گزارش های سالانه حقوق بشر آمریکا به عنوان ناقض معرفی می شوند اما به هیچ وجه در این گزارش ها اشاره ای به نام کشورهای همپیمان و گوش به فرمان آمریکا یعنی عربستان، بحرین و ... نمی گردد.

آمریکا که در خصوص حقوق بشر فشار زیادی بر کشورهای مخالف سیاست های واشنگتن می آورد خود یکی از ناقضان اصلی حقوق بشر است. وضعیت زندان های این کشور در کنار مواردی همچون جریان زندان ابوغریب عراق، زندان بگرام افغانستان و همچنین زندان گوانتانامو مواردی هستند که به راحتی زوایای پنهان آمریکا را نشان می دهد.

در این میان بازداشت مرضیه هاشمی خبرنگار شبکه پرس تی وی در آمریکا عاملی شد تا به آنالیز وضعیت زندان و زندانی در آمریکا بپردازیم.

بزرگترین زندان و بیشترین زندانی

بر اساس آمارهای موجود آمریکا با داشتن 2145100 زندانی، در سال 2017 بالاترین جمعیت زندانیان در جهان را در اختیار دارد. هم وضعیت بهداشتی زندان ها اسفبار است و هم زندان ها بیش از ظرفیت خود زندانی دارند.

با آنکه ایالات متحده 4 درصد از جمعیتِ کلِ جهان را تشکیل می دهد، 22 درصد از جمعیتِ زندانیانِ کلِ جهان را به خود اختصاص داده است. این کشور نه تنها با همتایانِ توسعه یافته خویش از این نظر برابر نیست، بلکه حتی از کشورهای نظیرِ کوبا، روسیه و چین نیز سبقت گرفته است.

یکی از دلایلِ بالابودنِ میزانِ بازداشت ها در آمریکا این است که در این کشور امکانِ وقوعِ جرایمِ مرگبار بیش از کشورهای توسعه یافته است. مطالعات نشان می دهد که طولِ مدتِ حبس در آمریکا بسیار بیش از آن چیزی است که در کشورهای دیگر شاهد هستیم. در ایالات متحده آمریکا به ازای هر 100 هزار شهروند، 760 زندانی وجود دارد. این تعداد 4 تا 10 برابر بیشتر از زندانیان محبوس در سایر کشورهای صنعتی غربی است: ژاپن 63 نفر به ازای هر 100 هزار شهروند، آلمان 90 نفر، فرانسه 96 نفر و انگلیس 153 نفر.

در سال 2003 بیش از 2.4 درصد از جمعیت ایالات متحده یا در زندان (2.3 میلیون) بوده اند، یا در بازداشت(4.3میلیون) و یا تحت شرایط آزادی به قید التزام (828 هزار نفر). به بیش از 2 میلیون نفر زندانی که در زندان های آمریکا سرشماری شده اند صدها هزار زندانی در کشورهایی که آمریکا در آنها جنگ راه اندازی نموده است را هم باید اضافه نمود، مانند زندان نظامی بگرام (افغانستان) زندان ابوغریب (عراق) زندان گوانتانامو(کوبا) و ... در سوم سپتامبر 2015 رئیس دادگاه عالی ایرلند در اعلام نظری رسمی، زندان های آمریکا را جایی به مراتب مخوف تر از زیر چوبه اعدام دانست.

در آمریکا بیش از 102 زندان فدرال، 1719 زندان ایالتی، 2259 زندان ویژه جوانان، 3283 زندان محلی و نیز زندان های نظامی و مهاجرتی بسیاری وجود دارند. این آمار در مقایسه با دیگر نقاط جهان سرسام آور است و آمریکا در قیاس با کشورهایی همچون کانادا، بریتانیا و دیگر کشورهای مدعی لیبرالیسم و دموکراسی در صدر قرار گرفته است.

شمار افرادی که سالانه وارد چرخه زندان های آمریکا می شوند، حدود 12 میلیون نفر است و در 31 ایالت امریکا هنوز مجازات اعدام اعمال می گردد.

گزارش نهادهای حقوق بشری درباره نابرابری های نژادی در سیستم کیفری امریکا نشان می دهد، موارد بازداشت و محکومیت به زندان برای سیاه پوستان به مراتب بیشتر از سفیدپوستان است.

این گزارش می افزاید، درحالی که سیاه پوستان فقط 13 درصد از جمعیت کل امریکا را تشکیل می دهند، اما موارد بازداشت آنان 6 برابر میزان بازداشت سفیدپوستان است.

زندان هایی برای مسلمانان

در چند سال اخیر، زندان هایی با نام واحد مدیریت ارتباطات به طور رسمی و علنی در آمریکا شروع به کار نموده است. مطابق با گزارش های غیررسمی، هدف از احداث اینگونه زندان ها صرفاً تبعیض دینی و جداسازی مسلمانان از دیگر زندانیان است.

در این نوع زندان ها، محدودیت های ارتباطاتی شدیدی برای این زندانیان در نظر گرفته شده به طوری که هر زندانی تنها دوبار در ماه و هربار دو ساعت به صورت کاملا امنیتی و در حضور زندانبانان می تواند با افراد ملاقات کند. تمامی مکالمات باید به زبان انگلیسی باشد. زندانیان واحدهای مدیریت ارتباطات از هرگونه ارتباطات فیزیکی و معاشرت با همسران، دوستان و بستگان خود و حتی از در آغوش دریافت بچه ها و نوزادان خود نیز منع شده اند.

وضعیت زنان زندانی در آمریکا

در سال 2014 حدود 206 هزار زن (نرخ معادل 127 زن در هر 100 هزار زن) در آمریکا زندانی بودند. نکته تکان دهنده در این رابطه آنکه زنان تنها 7 درصد از جمعیت زندانیان آمریکا را تشکیل می دهند، اما 46 درصد از قربانیان تعرض جنسی در زندان های آمریکا، از میان همین 7 درصد است.

در 98 درصد از موارد تجاوز جنسی به زنان در زندان های آمریکا، تجاوزنماینده یک مرد از میان مقامات زندان است. در عین حال، به طور میانگین، 41 درصد از نگهبانان زندان در مراکز ایالتی اصلاح و تربیت زنان، مرد هستند؛ یعنی اجازه دارند هریک از زندانیان را به طور عریان بازرسی بدنی نمایند و در هر شرایطی که اراده نمایند، دسترسی خصوصی به زنان زندانی داشته باشند.

هزاران گزارش وجود دارد که نشان می دهد مقامات مرد در زندان های زنان، در ازای فراهم آوردن دسترسی به مواد مخدر یا امکانات دیگر و یا تهدید به نوشتن گزارش های ساختگی درباره سوءرفتار زندانیان برای انتقال آن ها به سلول انفرادی یا حتی ممنوعیت ملاقات آنان با فرزندانشان، قربانیان را وادار به تن دادن به خواسته خود می نمایند.

بزرگترین ناقض حقوق بشر

در طی دو سال اخیر به ویژه از زمان انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا، دولتمردان آمریکایی عملاً بر لزوم شکنجه زندانیان و بازداشت شدگان صحه نهاده اند؛ برای مثال، بر اساس آخرین گزارش عفو بین الملل، دونالد ترامپ در مصاحبه ای در 25 ژانویه 2017 حمایت از شکنجه را ابراز کرد و در عین حال گفت که در تصمیم گیری درباره اینکه آیا آمریکا باید به شکنجه متوسل گردد به وزیر دفاع، رئیس سیا و سایر مقامات اتکا خواهد نمود.

عفو بین الملل در گزارشی تأکید نموده است که دولت آمریکا هیچ اقدامی برای خاتمه دادن به نقض نظام مند حقوق بشر ازجمله شکنجه و نابودسازی اجباری انجام نداده است. وانگهی، دونالد ترامپ دستکم سه نفر را که گفته می گردد پیش از این ها در برنامه بازداشت مخفیانه دست داشته اند در مناصب عالیرتبه دولت خود منصوب کرد: جینا هاسپل به عنوان رئیس سازمان سیا؛ استیون برادبری به عنوان مشاور کل در وزارت حمل ونقل؛ و استیون انگل به عنوان رئیس اداره مشاوران حقوقی در وزارت دادگستری.

نکته جالب توجه این که ایالات متحده آمریکا در عین اینکه بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان محسوب می گردد، در این خصوص بیشترین و بزرگ ترین ادعاها را دارد. سازمان عفو بین الملل، در ژوئن 2017 در گزارشی درباره وضع حقوق بشر در آمریکا توضیح داد، واشنگتن هیچ گونه اقدام موثری برای خاتمه دادن به نقض حقوق بشر انجام نداده است.

با روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا نگرانی در ارتباط با بدرفتاری با پناهجویان و مهاجران، انزوا در زندان های ایالتی و فدرال و استفاده از شکنجه در روند کنترل اوضاع، ادامه دارد. به اذعان بسیاری از وکلا و حقوقدانان برجسته، آمریکا بزرگترین ناقض حقوق بشر در سراسر جهان است.

عاقبت فعالین حقوق بشر در آمریکا

به گزارش San Francisco Bay View سلول های زندان های آمریکا فقط گانگسترها و سارق و قاتل را در خود جای نداده بلکه زندانی سیاسی، عاقبت زندگی بسیاری از فعالین حقوق بشر، وکلا و هر نویسنده و خبرنگاری است که نخواسته است منفعلانه یک نقش دولتی دیکته شده را در جامعه بازی کند.

در خصوص زندانیان سیاسی این نکته حائز اهمیت است که واشنگتن به اسم مبارزه با ترور، می تواند هر فرد مظنونی را بدون رسیدگی قضایی و تنها به صرف کوچکترین شک پلیس امنیتی بازداشت نموده و سال ها در زندان نگه دارد. برای مثال مومیا ابوجمال به عنوان خبرنگار، تحلیلگر رادیوWHYY و نویسنده درحوزه حقوق شهروندی فعالیت داشت. وی عضو جنبش سیاه پوشان آمریکا بود و مدت ها به خاطر تهیه و انتشار خبرهای جنجالی و تکان دهنده درباره وحشی گری پلیس نژادپرست آمریکا به شجاعت شهرت یافته بود.

هواداران وی لقب صدای بی صدایان را به او داده بودند. ابوجمال در 9 دسامبر 1981 طی حضور در یک راهپیمایی اعتراضی به اتهام ساختگی مشارکت در قتل یک پلیس دستگیر و محکوم به اعدام شد. متعاقبا در مرحله تجدید نظر، حکم وی به حبس ابد تقلیل یافت. ابوجمال همچنان به جرم سیاسی در زندان به سر می برد.

لئونارد پلتیر عضو فعال جنبش سرخ پوستان آمریکا نیز همانند سایر مخالفان سیاسی به اتهام مشارکت در قتل دستگیر و به حبس ابد محکوم شد عفو بین الملل در اولین گزارش بعد از دستگیری او را یک زندانی سیاسی خواند و نوشت: این فعال 58 ساله همواره علیه سیاست های اشتباه آمریکا مبارزه نموده است. او نویسنده و فعال سیاسی- اجتماعی در حوزه احیای حقوق شهروندان بومی ایالات متحده است.

وی شدیدا مخالف سیاست کوچ های اجباری مردم بومی آمریکا بود.اکنون بیش از سه دهه است که پلتیر در زندان های آمریکا به سر می برد و تاریخ آزادی وی، 11 اکتبر2040 مشخص شده است!