ارابه مرگ اینبار جان دو خبرنگار را گرفت - مینی ست

به گزارش خبرنگاران به نقل از رویداد 24 ،ارابه های مرگ چند سال پیش در پی برخورد 2 دستگاه اتوبوس اسکانیا در محور تهران - قم و حریق های سریالی آن ها که موجب مرگ صد ها هموطن شد بر روی اتوبوس های اسکانیا گذارده شد؛ اتوبوس هایی که در پی انتقاد های آن دوره از ایمنی و استانداردشان، سفیر وقت سوئد در ایران را به کارخانه عقاب افشان فراوری نماینده اتوبوس های اسکانیا کشاند. سفیر وقت سوئد پس از این بازدید مدعی شد که اتوبوس های اسکانیای فراوریی در ایران از استاندارد های اسکانیای سوئد خارج شده اند.

همان زمان عامری مدیرعامل وقت اتحادیه تعاونی های مسافربری کشور هم گفته بود: راننده ها مدعی شدند که در ساخت اتاق اتوبوس های اسکانیا از پروفیل ساختمانی به جای پروفیل های صنعتی استفاده می گردد.

همچنان با گذشت بیش از 8 سال از این صحبت ها اتوبوس های اسکانیا و نقایص فنی آن ها همچنان در جاده های کشور جان می گیرد. تنها کمتر از 24 ساعت در 2 حادثه واژگونی که به گفته پلیس راه ناجا با نقص فنی اتوبوس ها مرتبط بوده است 7 تن کشته و 49 نفر مجروح شدند حوادثی که هرچند در پی پاندمی کرونا و کاهش اقبال عمومی به استفاده از اتوبوس و ممنوعیت سفر ها طی 2 سال گذشته کاهش داشته است، اما فرایند وقوع آن ها به نسبت مقدار تردد ها همچنان ادامه دارد.

سرهنگ سیدهادی هاشمی رئیس اسبق پلیس راه ناجا درباره حوادث اتوبوس ها و آسیب های آن ها به رویداد24 می گوید: در حوادث اتوبوس ها اگر ازهم جداشدگی اتاق اتوبوس یا متلاشی شدن آن مشاهده گردد قطعا علت این امر استفاده از پروفیل های معمولی و ساختمانی در ساخت بدنه اتوبوس به جای پروفیل های صنعتی است که این امر هم به علت اختلاف قیمت زیاد این 2 پروفیل است.

او با اشاره به اینکه پاکسازی حاشیه راه ها می تواند در کاهش شدت خسارات جانی و اقتصادی موثر باشد اضافه می نماید: در جهان حاشیه راه ها از سنگ و نخاله ها پاکسازی و نهر ها و مسیل ها پوشانده می شوند و اصطلاحا منطقه عاری از خطر ایجاد می نمایند تا در صورت خروج وسایل نقلیه از راه به هر علت با کمترین صدمات جانی و اقتصادی روبرو شوند.

به گفته هاشمی ایجاد منطقه عاری از خطر نیازی به تکنولوژی ندارد و تنها با وسایل راهسازی که در ادارات راه موجود است می تواند قابل انجام باشد.

این مسایل در حالی است که بر اساس قانون پلیس باید سهم بخش های مختلف را در قصور رخداد حادثه معین و به دستگاه قضایی اعلام کند. در این بین باید منتظر ماند و دید که جان باختن ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی 2 خبرنگار جوان و مجروحیت بیش از 19 خبرنگار رسانه های کشور می تواند مسوولان ذیربط و رسانه ها را نسبت به ایمنی ناوگان حمل و نقل عمومی و اتوبوس های فراوریی و برخورد با مقصران اینگونه حوادث مجاب کند یا آنکه لابی گری ها تقصیر را بر عهده ضعیف ترین بخش ناوگان حمل و نقل کشور که همان رانندگان این ارابه های مرگ هستند می اندازد و این حادثه هم تنها با پیغام های تسلیت مقامات سرانجام می یابد.

موضوعی که روشن شدن ابعادش شاید این بار با حساسیت و ورود همه رسانه ها می تواند در پیشگیری و نجات جان بسیاری از شهفرایندانی که می خواند از ناوگان اتوبوسرانی کشور استفاده نمایند موثر باشد تا یک کشته کمتر تحقق یابد.